Sokołowsko – Görbersdorf
Według mało znanej legendy początki wsi miały być związane z hodowcami bydła, którzy, w poszukiwaniu nowych pastwisk, trafili na piękną żyzną, pełną ziół i kwiatów polanę, położoną w głębokiej dolinie otoczonej stromymi zboczami gór, w środku prastarej Puszczy Sudeckiej.
Pierwsze osadnictwo na terenie obecnego Sokołowska i jego okolic pojawiło się na przełomie XIII i XIV wieku. Od około 1400 roku, nazwa miejscowości – Görbersdorf (Goerbersdorff, 1357 r.) – była wielokrotnie wzmiankowana w dokumentach, w związku ze znajdującym się w pobliżu zamkiem rycerskim Radosno (Ferudenschloß).
W 1849 roku Maria von Colomb założyła tu zakład leczenia zimną wodą. Zamierzała zasiedlać kuracjuszami nie tylko Görbersdorf, ale również okoliczne wsie.. Otwarto „duche” (prysznice) w Blitzengrund (Ługowina), 2 kilometry od Görbersdorfu, dokąd trzy razy dziennie dowożono pacjentów. Mimo starań zakład nie przynosił dochodów i w konsekwencji w 1854 roku, Maria von Colomb poszła do więzienia za długi, a zakład przejął za niewielką sumę jej młody szwagier Brehmer.
W roku 1859 uzyskał od rządu pruskiego koncesję na prowadzenie według własnej metody zakładu leczniczego dla osób chorych na płuca. W pracy doktorskiej zawarł jej podstawowe założenia. Zwracał uwagę na to, że wysoka temperatura i południowy klimat są zdecydowanie niekorzystne dla gruźlików. Natomiast pozytywną rolę pełni wzniesienie nad poziom morza. W swojej praktyce Brehmer kładł nacisk na leczenie klimatyczne, poprzez „świeże, górskie powietrze”.
Kuracja zakładała wiele ruchu na świeżym powietrzu, również na stosowaniu specjalnych ćwiczeń oddechowych, zwanych „gimnastyką płucną”. Równie istotne było odpowiednie i obfite wyżywienie, obejmujące spożywanie obok mięsa, także dużych ilości jarzyn. Posiłki powinny być podawane w regularnych odstępach czasu, pięć razy dziennie. Niektórym chorym zalecano natryski z zimnej wody – od 3 do 8 stopni Celsjusza – połączone z rozgrzewającym nacieraniem. Kuracja mogła się odbywać przez cały rok, a wszystkie zabiegi dostosowywano do potrzeb pacjenta, który znajdował się pod stałym nadzorem lekarza.
Spacery po parku lub górach porosłych lasem, napawanie się orzeźwiającym powietrzem, zajmowanie wzroku malowniczym krajobrazem, lub niekiedy dalsze wycieczki po okolicy – oto główne, a zarazem lecznicze, podstawy rozrywek; nadto czytanie książek z miejscowej biblioteki, gra w szachy, domino, warcaby, strzelnica i koncerty, które odbywały się tu co dwa tygodnie.
W roku 1878 Dr. Römpler ofiarował teren na budowę kościoła protestanckiego, którego budowę, finansowaną ze składek kuracjuszy, rozpoczęto w następnym roku. Natomiast w 1885 roku przy domu kuracyjnym wzniesiono ogród zimowy, a niedługo po tym w 1901 roku, z inicjatywy dr. Römplera, dla licznie napływających gości z Rosji, wybudowano w parku cerkiew obrządku prawosławnego.
Po II wojnie światowej nazwę Görbersdorf zamieniono na Sokołowsko. W ten sposób uczczono pamięć doktora Alfreda Sokołowskiego, który przez sześć lat pełnił obowiązki głównego asystenta doktora Brehmera.
Mimo upływu czasu miejscowość wciąż zachowuje charakter jaki nadano jej w II połowie XIX stulecia.